أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ:
أَقْرَبُ مَا یَکُونُ اَلْعِبَادُ مِنَ اَللَّهِ جَلَّ ذِکْرُهُ وَ أَرْضَى مَا یَکُونُ عَنْهُمْ إِذَا اِفْتَقَدُوا حُجَّةَ اَللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ وَ لَمْ یَظْهَرْ لَهُمْ وَ لَمْ یَعْلَمُوا مَکَانَهُ وَ هُمْ فِی ذَلِکَ یَعْلَمُونَ أَنَّهُ لَمْ تَبْطُلْ حُجَّةُ اَللَّهِ جَلَّ ذِکْرُهُ وَ لاَ مِیثَاقُهُ فَعِنْدَهَا فَتَوَقَّعُوا اَلْفَرَجَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً فَإِنَّ أَشَدَّ مَا یَکُونُ غَضَبُ اَللَّهِ عَلَى أَعْدَائِهِ إِذَا اِفْتَقَدُوا حُجَّتَهُ وَ لَمْ یَظْهَرْ لَهُمْ وَ قَدْ عَلِمَ أَنَّ أَوْلِیَاءَهُ لاَ یَرْتَابُونَ وَ لَوْ عَلِمَ أَنَّهُمْ یَرْتَابُونَ مَا غَیَّبَ حُجَّتَهُ عَنْهُمْ طَرْفَةَ عَیْنٍ وَ لاَ یَکُونُ ذَلِکَ إِلاَّ عَلَى رَأْسِ شِرَارِ اَلنَّاسِ .
الکافی ج 1، ص 333
1-مفضل بن عمر از امام صادق(علیه السّلام)فرمود:بنده‌گان به خدا جل ذکره نزدیک ترند و خدا از آنها راضى‌تر است جنگ در وقتى که حجت خدا از میان آنها مفقود شود و او را نتوانند دید و جاى او را هم ندانند و باز در عین حال معتقد باشند که حجت خدا جل ذکره از میان نرفته و میثاق و پیمانش باطل نگشته،در این حال در هر بامداد و پسین در انتظار فرج باشید،زیرا سخت ترین موقع خشم خدا بر دشمنان خود موقعى است که حجت خدا را از دست بدهند و او را نیابند و براى آنها ظاهر نگردد،خدا مى‌داند که دوستانش شک نمى‌کنند و اگر مى‌دانست شک مى‌کنند یک چشم به هم زدن حجت خود را از آنها نهان نمى‌داشت و این غیبت امام نمى‌شود مگر بر سر بدترین مردم
