ملازم خانه ات باش و وقتی دیدی سفیانی خروج کرد به سمت ما بیا
امام صادق (علیه السلام)
أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : یَا سَدِیرُ اِلْزَمْ بَیْتَکَ وَ کُنْ حِلْساً مِنْ أَحْلاَسِهِ وَ اُسْکُنْ مَا سَکَنَ اَللَّیْلُ وَ اَلنَّهَارُ فَإِذَا بَلَغَکَ أَنَّ اَلسُّفْیَانِیَّ قَدْ خَرَجَ فَارْحَلْ إِلَیْنَا وَ لَوْ عَلَى رِجْلِکَ
کافی ج 8، ص 264
از سدیر گوید:امام صادق(علیه السّلام)فرمود اى سدیر در خانهات بنشین و چون پلاسى در آن بخسب و تا شب و روز برجا است تو آرام باش و هر گاه بتو خبر رسید که سفیانى خروج کرده بىدرنگ بسوى ما کوچ کن و گرچه پاى پیاده باشد.
این سناریویی ایست که ائمه ع برای ما آماده کردند.