هشام جوالیقى از حضرت صادق علیه‌السّلام نقل کرد که فرمود:
خدا را شهرى است پشت دریا وسعت آن به اندازه ی مسیر چهل روز خورشید است. در آنجا گروهى هستند که هرگز خدا را معصیت نکرده‌اند و شیطان را نمى‌شناسند و نمیدانند که خدا ابلیس را آفریده. ما در هر روز آنها را ملاقات میکنیم و نیازهاى خود را از ما سؤال میکنند از ما تقاضاى دعا مینمایند به آنها مى‌آموزیم و مى‌پرسند قائم (عجل‌الله فرجه) کِی ظهور خواهد کرد
آنها داراى عبادت و کوشش شدیدى هستند شهر آنها را درب‌هائى است که بین هر لنگه درب تا لنگه دیگر صد فرسخ است. داراى تقدیس و کوشش زیادى هستند اگر آنها را مشاهده کنید عمل خویش را حقیر خواهید شمرد. یک مرد از آنها یک ماه در سجده است که سر برنمی‌دارد غذاى آنها تسبیح و لباس ایشان برگ، پوست چهره‌هاى آنها میدرخشد وقتى یکى از ما را مشاهده میکنند اطرافش را مى‌گیرند و از رد پاى او براى برکت برمیدارند. هنگام نماز صدائى دارند شدیدتر از صداى باد تند، در میان آنها گروهى هستند که از ابتدا هنوز سلاح را به زمین نگذاشته انتظار قائم ما را دارند. دعا میکنند او را مشاهده نمایند.
هر کدام هزار سال عمر میکنند وقتى آنها را مشاهده کنى مجسمه‌اى از خشوع و تواضع و درخواست نزدیکى به خدا خواهى دید. وقتى ما دیرتر پیش آنها برویم خیال میکنند این تاخیر از خشم و ناراحتى بوده؛ پیوسته انتظار آن ساعتى را دارند که ما بیائیم. نه کسل مى‌شوند و نه خسته. کتاب خدا را همان طور که به آنها آموخته‌ایم میخوانند. در بین آنچه ما به ایشان آموخته‌ایم چیزهائى است که اگر بر مردم بخوانند آن را انکار میکنند و نخواهند پذیرفت. وقتى اشتباهى داشته باشند راجع به قرآن از ما مى‌پرسند، براى آنها که توضیح میدهیم از شنیدن توضیح ما شرح صدر پیدا میکنند. تقاضاى طول زندگى میکنند که ما را از دست ندهند. میدانند بر آنها درباره تعلیمى که به آنها میدهیم منت از جانب خدا است.
آنها با مهدی علیه‌السلام خروج خواهند کرد، وقتى قیام کند اسلحه‌داران ایشان جلوتر خواهند بود دعا میکنند خداوند آنها را از کسانى قرار دهد که دین خدا را یارى میکنند، در میان ایشان پیر و جوان وجود دارد وقتى جوانى پیرمردى را مشاهده میکند مانند بنده‌اى در مقابل او مى‌نشیند از جاى حرکت نمیکند تا به او دستور دهد. آنها خود به طریقى با امام ارتباط دارند که خواسته امام را از همه مردم بهتر میدانند، وقتى امام به آنها دستورى دهد پیوسته آن کار را انجام میدهند تا خود امام ایشان را به کار دیگرى مامور نماید اگر آنها به جمعیتى که بین مشرق و مغرب را فرا گرفته باشند حمله کنند در فاصله یک ساعت همه را از بین مى‌برند
آهن در آنها اثر نمى‌گذارد. داراى شمشیرهایی از آهن هستند، غیر از این آهن‌ها ، اگر مردى از ایشان با شمشیر به کوهى فرود آورد آن را دو نیم میکند. امام به همراهى آنها با هند و دیلم، کُرد و ترک، روم و بربر و ما بین جابرسا و جابلقا که دو شهر هستند یکى در مشرق و دیگرى در مغرب جنگ خواهد کرد به اهل هر دین که برخورد کنند آنها را دعوت به خدا و دین اسلام مى‌کنند و اقرار به محمد (ص) و هر کس اقرار به اسلام نکند و نپذیرد او را مى‌کشند تا هر که در شرق و غرب و تمام دنیا هست اقرار آورد.
بحارالأنوار ج 27، ص42
بصائرالدرجات، ج 1، ص 490
